یک رویکرد درمانی جدید برای هیپوگلایسمی هایپرانسولینمیک

 9نوامبر 2020- بر اساس تحقیق منتشر شده در شماره ی نوامبر Journal of Nuclear Medicine، ثابت گردید که روش جدیدی که محققان برای درمان هیپوگلیسمی هایپرانسولینمیک بکار گرفته اند، در هدف قرار دادن ضایعات، بسیار اختصاصی عمل کرده و در کاهش رشد تومور موثر بوده است. در این رویکرد جدید با استفاده از درمان فوتودینامیکی گیرنده با exendin-4-IRDye700DX، در سلولهای تولید کننده انسولین که باعث هیپوگلیسمی هایپرانسولینمیک می شوند، سمیت نوری ایجاد می گردد.

تولید انسولین توسط سلولهای بتا پانکراس، معمولاً یک فرایند کاملاً تنظیم شده است. با این حال، ممکن است تولید بیش از حد کنترل نشده ی انسولین رخ دهد. در بزرگسالان، این تولید بیش از حد اغلب توسط ضایعات تولید کننده ی انسولین که به عنوان انسولینوما شناخته شده اند، ایجاد می شود. در کودکان تازه متولد شده، شایعترین علت تولید بیش از حد انسولین، هایپرانسولینیسم مادرزادی است. هنگامی که این تولید انسولین بیش از حد باعث کاهش خطرناک سطح قند خون شود، افت قند خون هایپرانسولینمیک رخ می دهد. افت قند خون طولانی مدت به دلیل هایپرانسولینمی ممکن است منجر به تشنج، از دست دادن هوشیاری، آسیب دائمی مغز یا مرگ مغزی شود.

مارتی باس، محقق فوق دكترا در بخش تصویربرداری پزشكی در مركز پزشكی دانشگاه رادبود در هلند، گفت: درمان هیپوگلیسمی هایپرانسولینمیك چالش برانگیز است. درمان فعلی شامل جراحی تهاجمی است که با خطرات عمده ای برای گسترش بیماری همراه است و داروهایی که برای درمان دوره های افت قند خون استفاده می شوند، همیشه موثر نیستند و می توانند باعث عوارض جانبی شوند. به دلیل این چالش ها، به یک گزینه درمانی جدید و کم تهاجمی برای هیپوگلایسمی هایپرانسولینمیک در بزرگسالان و کودکان نیاز داریم.

برای رسیدگی به این مسئله، محققان از مدلهای سلولی و حیوانی حامل گیرنده ی پپتید 1 شبه گلوکاگون(GLP-1R) ، که در سلولهای بتا در لوزالمعده و در انسولینوماها[1] در سطح بالایی بیان می شود، استفاده نمودند. محققان از "روش فوتودینامیکی هدف گیری گیرنده" استفاده کردند، و مولکول حساس به نورIRDye700DX ، را با پپتید exendin-4 (که به طور خاص سلولهای تولید کننده انسولین را هدف قرار می دهد) جفت کردند تا تابش را بر سلولهای GLP-1R وxenograft ها متمرکز کنند. اثر و ویژگی درمان فوتودینامیکی هدف گیری گیرنده، در ایجاد مرگ سلولی در شرایط in vitro اندازه گیری شد. توزیع زیستی ردیاب، القای آسیب سلولی و تأثیر آن بر رشد تومور، در داخل بدن برای تعیین اثربخشی درمان اندازه گیری شد.

درمان فوتودینامیکی هدف گیری گیرنده، باعث ایجاد سمیت نوری ویژه و قابل توجهی در سلولهای GLP-1R مثبت شد. در مدل حیوانی، ردیاب به صورت وابسته به دوز در تومورهایGLP-1R  مثبت جمع شده بود. در داخل بدن درمان فوتودینامیک با هدف قرار دادن گیرنده، همچنین سبب سمیت سلولی در تومورها بدون آسیب به بافت اطراف شد، و متوسط بقا را افزایش داد.

دکتر باس، اظهار داشت: این روش اولین شواهد از اثربخشی درمان فوتودینامیكی هدف گیری گیرنده را ارائه می دهد، كه قبلاً برای چندین نوع سرطان برای درمان ضایعات تولید كننده انسولین موفقیت آمیز بوده است. در آینده، این می تواند یک روش درمانی کاملاً جدید، کم تهاجمی و بسیار خاص برای هیپوگلایسمی هایپرانسولینمیک فراهم کند که مدیریت بالینی بیماران را به طرز چشمگیری بهبود می بخشد.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2020-11-therapy-approach-hyperinsulinemic-hypoglycemia.html